Zdrowie

 Czosnek jest naturalnym antybiotykiem, hamuje rozwój

bakterii, zwalcza infekcje, obniża ciśnienie krwi. Nawet te

osoby, które nie lubią specyficznego zapachu czosnku, nie

mogą mu odmówić niezwykłych właściwości. Poniżej

dlaczego nalezy stosować czosnek.

Egipcjanie podawali go budowniczym piramid dla wzmocnienia sił i ochrony przed czerwonką. Europejczycy spożywali go, aby ustrzec się przed zarazą. Lekarze polowi podczas obu wojen światowych stosowali czosnek do odkażania ran. Do dzisiaj używany jest on w leczeniu grzybicy stóp, gruźlicy i nadciśnienia krwi, nie wspominając o przeziębieniach i kaszlu o rozmaitym podłożu. I jak głosi plotka, działa nawet jako afrodyzjak.

W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat poddano wnikliwej analizie medycynę ludową i czosnek jest obecnie bohaterem ponad 1000 badań farmakologicznych. Większość z nich koncentruje się na roli czosnku w chorobach układu krążenia i nowotworowych, a także na jego przeciwbakteryjnych i przeciwutleniających właściwościach. Wydaje się jasne, że czosnek jest leczniczym ziołem godnym uwagi – a nawet w pewnych przypadkach, pod względem działania, może dorównać lekom na receptę.

Pomoc dla serca
W czosnku znajduje się ponad 100 chemicznie czynnych związków. Jednym z ważniejszych jest alliina, związek zawierający siarkę, który jest przekształcany w allicynę, kiedy cebule (ząbki) są miażdżone lub przeżuwane. Naukowcy są zdania, że to dzięki allicynie czosnek ma antybiotykowe właściwości oraz korzystny wpływ na serce. Wiadomo, że w krajach, gdzie ludzie jedzą dużo czosnku, zapadalność na choroby serca jest raczej niska.

Rozważmy wpływ czosnku na płytki krwi, komórkowe struktury, które mają tendencję do zlepiania się ze sobą i tworzenia zakrzepów w tętnicach wieńcowych. W pewnym badaniu wykryto, że stopień agregacji (zbijania się w skupiska) płytek krwi u mężczyzn, którym podawano odpowiednik 6 ząbków świeżego czosnku, obniżył się z 58 do 10 procent. Niektóre związki chemiczne zawarte w czosnku mogą być równie skuteczne, jak aspiryna w hamowaniu tworzenia się zakrzepów krwi.

Wydaje się, że czosnek działa podobnie jak leki przepisywane na receptę, które hamują produkcję cholesterolu przez wątrobę, tłuszczowej substancji przyczyniającej się do tworzenia złogów i zwiększającej ryzyko choroby serca. Z przeglądu dziesiątek prac naukowych wynika, że codzienne zjadanie czosnku może obniżyć stężenie cholesterolu o 9–12 procent.

Czosnek poprawia krążenie krwi w całym organizmie, nie tylko w tętnicach wieńcowych. Sprzyja rozszerzeniu naczyń, co oznacza, że pod jego wpływem obniża się ciśnienie krwi. Prawdopodobnie poprawia też elastyczność tętnic.

Przeciw nowotworom

Liczne badania sugerują, że czosnek blokuje przemiany komórek mogące prowadzić do nowotworu – i wręcz może niszczyć komórki rakowe, które już się pojawiły. Wykazano, że zjadanie porcji mniejszej niż ząbek dziennie zmniejszyło ryzyko nowotworu gruczołu krokowego o połowę. Badanie kobiet w Iowa (USA) pokazało, że prawdopodobieństwo rozwinięcia nowotworu okrężnicy zmniejszyło się trzykrotnie u kobiet jedzących czosnek w każdym tygodniu w porównaniu z tymi, które go nie jadły.

W pewnym chińskim badaniu stwierdzono, że jedzenie czosnku wiąże się z istotnie mniejszym ryzykiem wystąpienia nowotworu żołądka. Wśród osób zjadających dużą ilość czosnku przypadki choroby stanowiły jedynie 8 procent – jednak spożycie czosnku było naprawdę bardzo wysokie i wynosiło około 20 gramów (przynajmniej jedną główkę) dziennie.

 Zmagasz się z różnymi dolegliwościami? Olej z czarnuszki przede wszystkim pomoże Ci na : schorzenia dróg oddechowych, alergie, astmę, sienny katar, wrzody, raka płuc, wątroby, piersi i inne..

   Czarnuszka siewna (nigella sativa) jest rośliną jednoroczną, osiągającą do 40 cm wysokości. W stanie naturalnym rośnie obecnie w Europie Południowej. Owocem czarnuszki są mieszki z czarnymi, kanciastymi nasionami. O jej zastosowaniu w leczeniu po raz pierwszy wspomina starożytny grecki lekarz Dioskurides. Własności czarnuszki docenili również mnisi, którzy sprowadzili ją do swoich ogrodów przyklasztornych. W Polsce czarnuszkę, jako przyprawę, używały biedniejsze warstwy społeczeństwa. Była dla nich namiastką drogich przypraw wschodnich.

Wartość odżywcza czarnuszki

Czarnuszka siewna jest bardzo olejodajna. Roślina zawiera około 40 proc. oleju, który składa się z nienasyconych kwasów tłuszczowych: kwasu oleinowego, linolowego i linolenowego. Bogate w składniki ożywcze są także nasiona czarnuszki. Zawierają wiele aktywnych substancji, między innymi: fosfolipidy i fitosterole, flawonoidy, saponiny, garbniki. W czarnuszce znajdziemy również kwasy tłuszczowe, białka i węglowodany, a także witaminy (A, E, B1, B3, B6) oraz związki mineralne: cynk, selen, magnez, wapń, żelazo, sód i potas. Nasiona zawierają także olejek eteryczny, który generuje silny aromatyczny zapach oraz korzenny smak.

Lecznicze właściwości czarnuszki

Obecność składników w nasionach i oleju z czarnuszki oddziałuje na organizm w kompleksowy sposób:

Czarnuszka wzmacnia układ immunologiczny.

Obecne w nasionach czarnuszki związki działają antyoksydacyjnie oraz pobudzają wzrost limfocytów i makrofagów odpowiedzialnych za odporność naszego organizmu. Udowodniono nawet, że wzrost patogenów w tym grzybom Candida może zostać zahamowany poprzez kilkudniową kuracją czarnuszką.

Czarnuszka chroni przed skutkami promieniowania.

Badania wykazały, że pacjenci, którzy w chorobach nowotworowych przechodzili radioterapię i zostali poddani promieniowaniu jonizującemu, mieli mniej powikłań popromiennych.

Czarnuszka działa przeciwpasożytniczo.

Olej z czarnuszki skutecznie leczy zakażenia przywrą, nie powodując przy tym żadnych działań ubocznych. Ponadto zwalcza owsiki blastocytozę i włośnia krętnego, działając przy tym silniej niż olej czosnkowy.

Czarnuszka wspiera układ krążenia.

Czarnuszka wpływa na obniżenie ciśnienia krwi i zmniejszenie ryzyka powstawania zakrzepów. Jednocześnie chroni przed wzrostem homocysteiny – związku prowadzącego do rozwoju miażdżycy.

Czarnuszka to doskonały środek na problemy skórne. 

Olej z czarnuszki wskazany jest w przy stanach zapalnych skóry (poparzenia słoneczne, wysypki, AZS), łuszczycy, trądziku, a także zmianach wywołanych zakażeniem bakteryjnym (na przykład grzybicą). Warto stosować olej również na rany, które powstały w wyniku owrzodzeń, skaleczeń czy wycieków ropnych. Dzięki niemu proces gojenia zostanie przyspieszony.

Czarnuszka wpływa korzystnie na nerki.

Czarnuszka obniża stężenie szczawianów w moczu, tym samym zmniejsza ryzyko tworzenia się kamieni nerkowych. Ponadto chroni je przed ksenobiotykami (np. lekami) i metalami ciężkimi.Stymuluje syntezę między innymi immunoglobulin czy interferonu – eliminujących antygeny rakowe. Podobno czarnuszka ma również zdolność wywoływania apoptozy (czyli zaprogramowanej śmierci) komórek nowotworowych. Jej działanie zostało potwierdzone w przypadku niemal każdego rodzaju raka. 

Czarnuszka wspiera leczenie chorób układu pokarmowego. 

Olej z czarnuszki powoduje zwiększoną produkcję glikokoniugatów (w tym mucyny), które osłaniają żołądek. Tym samym przynosi ulgę w przypadku objawów refluksu i zmniejsza inwazyjność bakterii Helicobacter pylori, które przyczyniają się do powstawania m.in. wrzodów.

Zastosowanie oleju i nasion czarnuszki

Oleju z czarnuszki można używać zewnętrznie na skórę i włosy – wpływa na nie leczniczo i pielęgnacyjnie. Jako baza olej z czarnuszki ceniony jest również przy produkcji perfum. W kuchni zaś najlepiej sprawdzi się olej tłoczony na zimno. Dodany do zimnych potraw nada im korzenny smak. Olej z czarnuszki można nabyć w buteleczkach lub w kapsułkach (dostępny jest m.in. w sklepach ze zdrową żywnością). Trzeba tylko pamiętać, by po otwarciu przechowywać go w lodówce.

Nasiona czarnuszki stosowane jako przyprawa mogą być świetnym zamiennikiem lub dopełnieniem pieprzu. Zmielone nasionka można dodawać do potraw serwowanych na ciepło i na zimno. Niektórzy przyprawiają czarnuszką pieczywo, ser, wino i kiszonki. Czarnuszka może być z powodzeniem stosowana również w postaci naparu – wystarczy zalać łyżkę zmielonych ziaren wrzątkiem, parzyć około 20 minut i odcedzić. Taki czarnuszkowy napar można wypić jak herbatę lub wykorzystać do płukania włosów i przemywania zmienionej chorobowo skóry. W kosmetyce zmielone nasiona czarnuszki stanowią także świetny składnik peelingów lub maseczek.

Skutki uboczne stosowania czarnuszki

Nie ma przeciwwskazań do stosowania wyrobów z czarnuszki w celach kosmetycznych i kulinarnych. Trzeba tylko mieć świadomość, że smak nasion jest dość pikantny, dlatego nie zaleca się podawania ich małym dzieciom. Jakkolwiek niewielkie ilości czarnuszki nie przynoszą skutków ubocznych, stosowana w większych dawkach może wpływać antykoncepcyjnie na organizm kobiety. Jeśli więc zamierza się stosować czarnuszkę w celach leczniczych, zaleca się najpierw skonsultować to z lekarzem.